Kiedy w maju 1856 r. rozentuzjazmowany tłum witał w Warszawie cara Aleksandra II Romanowa, wielu przedstawicieli polskich elit miało wielkie nadzieje na zniesienie rosyjskiego ucisku wobec Polaków, wprowadzonego po powstaniu listopadowym przez poprzedniego cara, tyrana Mikołaja I. Po latach szykan i represji, będących skutkiem polityki „zamordyzmu” i braku swobód obywatelskich, nowy car jawił się jako reformator, … Czytaj dalej Żadnych złudzeń… [FELIETON]